|
Багманова Нурания Мукатдасовна Родилась 26 ноября 1962 года в деревне Балыклыкуль Аургазинского района Республики Башкортостан. В 1980 году окончила школу, поступила в ПТУ в г. Стерлитамаке. Получила специальность декоратор мебели. Трудовую биографию начала в мебельной фабрике в г. Уфа. Некоторое время проработала в ПШО «Мир». Первое стихотворение написала в 1982 году. В г. Агидель живет с 1990 года, работает в городской больнице. Печатается в местной прессе. |
|
ҠАЙҘА ҺИН, ДӨРӨҪЛӨК?
Ниңә генә ерҙә дөрөҫлөк юҡ, Шәфҡәтһеҙлек баҫҡан донъяны? Ниңә генә ҡылған яҡшылыҡтар Гел яманлыҡ булып ҡайталар?
Тирә-яҡты ҡарап тормайҙар шул, Уңды-һулды айыра белмәйҙәр. Күккә сөйәләр ҙә морондарын, Онотола ҡалған эштәре. Бер ни тормай ундай кеше өсөн Рәнйетеүе юҡҡа кемделер. Аллаҡайым тимәй, сабыр итәм тимәй, Бер хәлһеҙҙе таптап үтәлер.
Күҙҙәремдән мөлдөрәп йәштәр аға. Ниңә ошо тиклем һынауҙар? Кемдәр яуап бирер был һорауға? Ҡайҙан табып була дөрөҫлөк?
Аллаҡайым тимәҫ, туҡтап сәләмбирмәҫ, Иҫтәренә төшөр бер ваҡыт. Байлыҡ бит ул бары тик бер айлыҡ, Кеше булып ҡала беләйек.
АФГАНИСТАН Афганистан, күпме яшь балалар, Куеныңда ятып калдылар. Тар юлларың, биек тауларың — Алар бары шаһит булдылар.
Газиз аналарның күзләрен Томалады әче күз яше. Иң авыры бала хәбәре, Күтәрерме ана йөрәге?
«Әнием, бәгърем, син кайгырма»,- Дип хат язган бала анага. Язган хатның юлы озын булды — Аны укыганда Кисек иде солдат гомере.
Бала чагы үтте күз алдыннан, Агач мылтык иде кулында. Яңа казып куйган җир өстенә Уштан язып ана егылды.
Эшелоннан төшә яшь балалар, Күзләрендә Афган тузаны. Ил алдында алар бурыч үтәп, Тугры калган биргән антына.
Түгелмәсен иде күз яшьләре, Еламасын иде аналар. Аяз күкнең, илнең тынычлыгын Капламасын кара болытлар. |
АҒИҘЕЛЕМ Ағиҙелем, гүзәл ҡалам минең, Аҡсарлаҡлы һинең күлдәрең. Иртәгә лә, бына бөгөнгөләй, Аяҙ булһын ине күктәрең.
Тәбиғәтең күреп мин һоҡланам, Зәңгәр күктәреңә ҡыуанам. Ҙур өмөттәр менән йәшәп һиндә Гөл-баҡсаларыңа юл алам…
Ағиҙелем, аңла: түҙәмен мин Ямғырыңа, әсе елеңә. Ғүмерем буйына йырлар өсөн Ҡайттым һиңә — тыуған еремә.
Ағиҙелем, һинән китмәм инде, Хоҙай ғына һине һаҡлаһын. Мин бәхетле бөгөн, бик бәхетле, Иҙел генә мине аңлаһын.
ИЛАТМАҒЫҘ ҠАЙЫНДАРҘЫ
Оло ялан… Ялан уртаһында Яңғыҙ ҡайын түгә йәштәрен. Яндарында түңгәк кенә ҡалған, Ҡайһы рәхимһеҙе ҡул һалған?
Яҙҙар еткән һайын пар ҡайының Кейә ине, йәшел күлмәген. Кемдәр генә уға һоҡланмаған, Кемдәр генә башын эймәгән?
Бөгөн килеп, ошо аҡ һылыуҙың Йөрәгенә яра һалғандар. Яра ғына һалып ҡалмағандар, Ярты йәнен тартып алғандар.
Ялан уртаһында бер яңғыҙы Күпме генә йәшәр ҡайының? Юғалтҡан шул парын инде хәҙер, Кемгә генә һөйләр серҙәрен?
Көслө ел-дауылдар ҡупҡан саҡта, Һыйынырға пары ҡалмаған. Илатмағыҙ, зинһар, илатмағыҙ, Яҙҙар еткән һайын ҡайынды! |
|
Произведения Литераторы Агидели : [альманах] / Лит. об-ние «Агидельские родники» ; [ред. Ю. А. Шурупов и др.]. — Нефтекамск: Нефтекамский Дом печати, 2013. — 64 с. Кн. на рус., тат. и башк. яз. Литераторы Агидели : [альманах] / Лит. об-ние «Агидельские родники» ; [ред. Ю. А. Шурупов и др.]. — Нефтекамск: Нефтекамский Дом печати, 2014. — 80 с. Кн. на рус., тат. и башк. яз.
|
|
|
|
|